Columns

« Ga terug

Hoog Water

Stel je voor dat ze gelijk hebben. Stel je voor dat de zeespiegel meters gaat stijgen en dat de zee het land dat wij van de zee gestolen hebben terugpakt.
Stel je voor dat Amersfoort het nieuwe Zandvoort wordt, Miljoenen mensen slaan op de vlucht. De overgrote meerderheid vlucht naar Duitsland, het land waar wij vandaan komen. We zingen het om de haverklap: Ben ik van Duitsen bloed. Levert weinig moeilijkheden op.
Een bepaalde groep vlucht naar het zuiden en komt in Spanje terecht.
Wat zien ze daar? Standbeelden, straatnamen, pleinen genoemd naar de Hertog van Alva. Gezwind richten zij een stichting op en beginnen woedend en luidkeels te procederen. Alva moet weg.
Alva is een schurk. Weet u wel wat Alva gedaan heeft?
Spaanse rechters zouden de protesterenden in hun gezicht uitlachen.
Zo voelt de gemiddelde Nederlander zich onwennig en vreemd in deze weer opnieuw opgerakelde discussie.
Waar ze zich op baseren zijn ‘de rechten van de mens.’ Foutje.
Het zijn de rechten van de mens en de burger.
De mens als burger in zijn maatschappij, in de bestaande maatschappij.
De opvattingen van een groep nieuwkomers vormen het probleem.
De gewoontes, de tradities van honderden jaren behoren tot het DNA van de Nederlander, de Nederlander van de aardappelstamppotten.
Hij hoort het hele gedoe van die schreeuwers met verbazing aan.
Hij wil ze niet hard voor het hoofd stoten maar kan en wil er niets mee.
De nieuwkomer moet zich gedragen naar de in die maatschappij heersende, zeden en gewoonten heeft de heer Rousseau, de bedenker van al dit moois, voorgeschreven.
Als hij die zeden en gewoonten niet verdraagt kere hij terug naar waar hij vandaan kwam.
Hij moet niet proberen het land van aankomst naar zijn hand te zetten met geschreeuw over mensenrechten.

Dat pakt altijd verkeerd uit op pakjesavond.

Holt

Harry Tenholter