Politieke innovatie
Alle grote wegen krijgen ooit ingebouwde verlichting. Misschien ook automatisch reagerende kruispuntverlichting. Als de lichtmasten op grote afstand een auto zien aankomen zullen de lichten aangaan. Dat gaat geleidelijk, zodat niemand verblind wordt, en nadat je de kruising verlaten hebt blijft het je ook nog even nakijken. Zou kunnen. Geen plotselinge overgangen. De meeste grote wegen krijgen sporen, waardoor auto’s zonder chauffeur kunnen rijden. Daan Roosegaarde, innovator van de algemene ruimte - op zondag 15 februari 2015 trad hij op in een boeiende uitzending van Ivo Niehe TV Show - kan zoiets wel regelen.
Mensen als Roosegaarde op politiek gebied heeft de wereld dringend nodig. Sedert de Franse revolutie - het begin van onze democratische staatsvorm - hoewel links en rechts toch nog wel wat koningen en koninginnen zitten, hebben wij in West Europa 50 oorlogen ondergaan. De gekozen democratische staatsvorm is dus niet zo perfect als wij hoopten of dachten. De Franse oorlogen door Napoleon, de Duitse oorlogen door Keizer Wilhelm II, Bismarck en later Hitler. Daarna brachten andere staatshoofden, sommigen niet helemaal normaal, toneelspelers, drankzuchtigen, rokkenjagers of agressievelingen de wereld langs de rand van de afgrond. Hele bevolkingsgroepen werden richting allerlei mini-oorlogen gestuurd. Het concept vrede, waar bij mislukking miljoenen mensen kunnen sneuvelen, mag niet ter keuze van politieke partijen of individuele machthebbers staan. Zeker met de enorme mensenaantallen ten gevolge van de bevolkingsexplosies na de Tweede Wereldoorlog - en anderzijds het beschikbare vernietigingsmaterieel - staat er te veel op het spel.
Het is nu opnieuw veel te spannend. Vrede en veiligheid dienen boven de politiek uit te gaan en voorbehouden te zijn aan deskundigen, die de verantwoordelijkheid dragen. Anders gezegd: Het machtsmiddel oorlog mag niet in de gereedschapskist zitten. Het aloude en oerstomme ‘als je vrede wilt, bereid je dan voor op oorlog’ [Si vis pacem, para bellum] moeten wij achter ons laten. Als de hond van de buren op jouw gras heeft geplast schiet je die ook niet dood. Dat moet anders kunnen. Datzelfde geldt in de wereld: Het moet anders kunnen. Als wat de belastingbetaler nu knarsetandend moet uitgeven aan bewapening zou kunnen worden besteed aan vrede en veiligheid, verzorging en opvoeding zou het allemaal een stuk beter worden. Ik herhaal: De wereld heeft Roosegaardes op politiek gebied nodig.