Waarom De Rechten van de Aarde
Waarom de Rechten van de Aarde? Omdat er in de bestaande situatie (2013) vrijwel geen hoop meer is. De wereldbevolking groeit sterk en de werkgelegenheid neemt sterk af. Landen zijn met schulden overladen. Mensen worden vervangen, verdreven door technologie. Overal heerst geweld en angst. Er is veel mis in de wereld. De rechtsregels lopen niet meer in de pas met de turbulente ontwikkeling van de maatschappij. Vroegere overtuigingen hebben hun geldigheid verloren. Geloof is verdampt. Veel kerken in de USA en ook in Europa hebben door overvloedig misbruik hun gezicht verloren. Het ontstane vacuüm wordt opgevuld door geweld, criminaliteit, discriminatie en vernietiging van de aarde, zonder acht te slaan op de rechten van aarde, mens en dier. Wij moeten ons fundamenteel herbezinnen op de vraag; hoe het met onze wereld verder moet.
Begin maar bovenaan. We hebben een president in Amerika, die als Afro-Amerikaan voor veel mensen een teken van hoop leek te zijn. Het blijkt dat hij de minister-president van Duitsland laat afluisteren, vond dat goed, wist het allang en liegt daar over. Het wordt ontkend. Als hij het echt niet wist wat niemand gelooft - is dat ernstiger. Dan wordt de president blind gehouden voor ernstige inbreuken op de rechtsstaat. Wie en wat moeten wij voortaan nog geloven? Moeten wij er van uitgaan dat de USA President een stroman is van machten achter hem, die manipuleren en maken dat hij zijn beloftes niet waar kan maken? Moeten wij vrezen, dat wij afgeluisterd, bespioneerd en voor de mal gehouden worden. Wie kunnen wij nog vertrouwen?
Met onbemande vliegtuigjes worden zonder vorm van proces in andermans land mensen neergeknald, bruut vermoord. Dat daar omstanders bij om het leven komen houdt niemand wakker, want het gaat door. We hebben daar een woord voor. Het is ‘collateral damage’, bijkomende schade. Als we ergens een woord voor hebben is het goed.
Mensen uit Afrika stormen naar Europa in wrakke bootjes. Ze klimmen over muren en hoge hekken. Onze wetgeving heeft geen antwoord want technisch vallen zij onder oude asielbepalingen en vluchtelingenverdragen terwijl ze alleen maar voor veel geld, betaald aan mensenhandelaars, zonder papieren naar Europa rennen. In dat Europa zijn er voor hen geen mogelijkheden anders dan uitkeringen en toeslagen. Wij moeten meebouwen aan de herinrichting van dat rijke Afrika voor de Afrikanen en stoppen met de ontwrichtende ontwikkelingshulp.
Veel Nederlandse kinderen komen naar school zonder ontbijt en zonder fiets. Kinderen leven in armoede en kunnen niet deelnemen aan het sociaal gebeuren. Kinderen moeten zichzelf en elkaar opvoeden want vader en moeder moeten werken omdat de kosten van levensonderhoud hoog zijn. Gevangenen in reguliere gevangenissen kosten 220 euro per persoon per dag, dat is 6600 euro per maand. Dat bedrag steekt schril af bij het bedrag dat een alleenstaande moeder ontvangt voor haar gezin met kinderen. En dan wil de Staat nog dat die moeder gaat werken, alsof kinderen opvoeden geen werk is.
Het milieu in de westerse gevangenis is zo humaan dat de gevangene de cipier is van de bewakers, die gebonden zijn door bergen gedragsregels over de ‘bejegening’, waarop wordt toegezien door nijvere commissies. Er is geen belangstelling meer voor het gevangeniswezen. Gevangenissen worden gesloten. Veroordeelden die een straf moeten uitzitten1 worden niet gezocht. Als een erkende moordenaar uitsluitend veganistisch wil eten wordt de kok op cursus gestuurd.
Wij slopen de aarde. Wij zagen oerbossen en regenwouden om het hout te verkopen en daar soja te verbouwen. Die bossen heeft de aarde geplant dus die moeten daar blijven staan. Als ze al verwijderd zijn moeten ze terug geplant worden. Het verwijderen van die bossen is de doodklap voor de regelmaat in het klimaat op aarde. Wij bederven de economie. Bij grote vennootschappen wordt door directies en commissarissen naar waarde voor de aandeelhouder gekeken. Het doel van een onderneming is niet aandeelhouders geld laten verdienen maar producten en diensten te leveren waar de mensen behoefte aan hebben. Op de onderneming als bron van zinvolle werkgelegenheid wordt geen acht meer geslagen. Men zet probleemloos duizenden mensen op straat. Het zijn ook mensen met gezinnen, met kinderen en met hypotheken. De algemene tendens is terugdringen van menselijke arbeid. Tegelijk groeit de wereldbevolking met 100 miljoen mensen per jaar en dat al vele jaren. Hier ligt een macabere tegenstrijdigheid, die kennelijk niemand zorgen baart, maar die tot een catastrofe moet leiden. Voor al die mensen moet er ergens werkgelegenheid zijn maar de managers, de boekhouders bezinnen zich 24/7 op de vraag, hoe ze zo veel mogelijk mensen zonder schade voor de organisatie kwijt kunnen raken. Bedrijven schuiven hun administratie door naar het Verre Oosten en gooien hun mensen hier op straat. Mensen ontlenen hun waarde en hun welzijn aan het werk dat ze doen, waar ze door worden gekend.
Internationale vennootschappen droppen hun winst in belastingparadijzen en brengen de kosten onder in goed gereguleerde naties. Miljarden aan ontvangen belastinggeld worden vermorst door investeringen in niet langer nodig oorlogstuig en door bedrog en fraude bij de ontvangst van subsidies en toeslagen. De financiële wereld is chaos. Banken lenen geld dat ze niet hebben tegen torenhoge rente aan landen die het niet terug kunnen betalen.
De uit de rails gelopen privacywetgeving richt schade aan. Europa is verworden tot een weerloze maatschappij te vergelijken met het oude Rome in de nadagen, terwijl elders in de wereld bevlogen, geïnspireerd en hard wordt gewerkt. Onze democratie is een schijnvertoning. Nederland heeft 17 miljoen inwoners. Rond 300.000 mensen zijn lid van een politieke partij. Dat is 1,9 procent van de bevolking. Daaruit komen de mensen die de posten bezetten waar de beslissingen worden genomen. Ze draaien een aantal jaren aan de top mee en bekleden daarna ongegeneerd leidende posities in het bedrijfsleven tegen salarissen die vier à vijf maal de norm overschrijden die zij zelf bedacht en gepredikt hebben.
De situatie is niet uitzichtloos. Wij moeten de aarde waaruit wij samen met de overige dieren zijn voortgekomen respecteren. Wij moeten van de godsdiensten af, die een leer prediken die indruist tegen de wetten van de overheid. Mensen mogen geloven wat ze willen maar de Staat en de wet vormen de hoogste autoriteit en daar vallen alle godsdienstige verenigingen en kerken onder. Bijbel-denken heeft geleid tot een mensbeeld dat antifeministisch en dat de basis is van de ‘alles-mag-en-tweede-kans-maatschappij.’
Het kan anders. Uitgaande van respect voor de aarde en vooral van vrede, veiligheid, respect voor de natuur en bescherming van vrouwen en kinderen wordt een nieuwe, veilige en gezonde wereld beschreven waarin vrouwen in veel gevallen leidend zijn en niet langer bang hoeven te zijn en waarin kinderen veilig alleen naar school kunnen en buiten kunnen spelen. De regelgeving is gesplitst in mondiaal en regionaal. Mondiaal zijn vrede en veiligheid tot op het niveau van het individu, milieu-, inclusief dierenbescherming, geboorteregeling en beperking en de hoofdregels van de economie. Er is voortdurende zorg voor perfect onderhoud en verdediging van het milieu in de lucht, de oceanen, de zeeën en de grote rivieren. De mondiale regels gelden altijd en overal en worden door een technische wereldregering voorgeschreven en gehandhaafd. Regionaal is wat de mensen in de landen, de naties en de regio langs democratische of tribale weg met elkaar vaststellen en onderling overeenkomen.
Sedert 1789 werd gesproken van de ‘rechten van de mens’ in de zin van de ‘individuele’ mens. Dat concept is in de roman verlaten. De wereld heeft geleerd te denken en te handelen met de ‘rechten van de mensen.’ als leden van een grote groep. Zij moeten de overige leden van de groep respecteren. Als hij ernstig en onherstelbaar tegen hen zondigt moet hij uit de groep verwijderd worden. Niet om hem te straffen maar omdat de groep zich niet mag en niet kan permitteren mensen te handhaven die andere mensen tot slaaf maken, opsluiten, verkrachten, martelen, doden, verkopen of uitbuiten. Dat is de groep ten opzichte van al haar leden verplicht. Het zal veranderen. Hoe het bijvoorbeeld zou kunnen leest u in 2089 DE RECHTEN VAN DE AARDE. Nu is het boek nog uitsluitend per internet verkrijgbaar en wel als E-boek à 9,90, of ook als paperback á 19,50 510 pag. www.boekenbestellen.nl/boek/2080-de-rechten-van-de-aarde
TH
115.000